Inne formy katechezy parafialnej

 

Na podstawie Dyrektorium katechetycznego Kościoła katolickiego w Polsce (wybrane fragmenty):

 

"Duszpasterstwo katechetyczne Kościoła powinno mieć charakter ciągły, w tym sensie, że katecheza dzieci, młodzieży i dorosłych nie mogą być terenami oddzielonymi od siebie czy pozbawionymi wzajemnej łączności. Trzeba, aby one między sobą się wspierały i uzupełniały."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 97

 

"Katecheza dorosłych uznawana jest w dokumentach katechetycznych Kościoła za problem wielkiej wagi i najznakomitszą formę katechezy. Każda grupa wiekowa wiernych Kościoła ma prawo oczekiwać wsparcia w odczytywaniu i realizacji swego powołania chrześcijańskiego, w tym także dorośli. Od dorosłych zależy skuteczność katechezy dzieci i młodzieży."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 98

 

"Katecheza dzieci i młodzieży, ze względu na procesy socjalizacji religijnej zachodzące w tych okresach rozwojowych, posiada dla wspólnoty wierzących bardzo ważne znaczenie. Jej celem jest przede wszystkim kształtowanie wiary dojrzałej, włączenie w Kościół, pomoc w wyborze drogi powołania chrześcijańskiego i podjęcie zadań w Kościele."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 105

 

"Ze względu na to, że pierwszoplanowym miejscem katechezy jest parafia, nauczanie religii w szkole domaga się uzupełnienia o parafialne duszpasterstwo katechetyczne dzieci i młodzieży."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 106

 

"Parafia jest przede wszystkim uprzywilejowanym miejscem dla katechezy przygotowującej do przyjmowania sakramentów świętych."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 107

 

"Na parafii spoczywa również obowiązek zorganizowania co roku rekolekcji adwentowych dla dzieci i młodzieży. Przyjmują one często formy tradycyjne. Pozytywne doświadczenia zdobyte z przeprowadzania rekolekcji wielkopostnych dla środowiska szkolnego, każą poszukiwać także nowej formuły dla parafialnych rekolekcji adwentowych."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 108

 

"Wspólnota parafialna winna być w sposób szczególny uwrażliwiona na osoby, które cierpią upośledzenie fizyczne lub umysłowe. Są one wyjątkowo umiłowane przez Pana. Należy ofiarować im odpowiednią katechezę, zarówno w szkole, jak i w parafii, bądź też w innych miejscach formacyjnych, wspomagając zwłaszcza rodzinę. Ze względu na to, że taka katecheza wymaga szczególnych kompetencji, trzeba zadbać o odpowiednie przygotowanie katechetów. Należy przeto uwrażliwić ośrodki kształcenia katechetów, aby wprowadziły do programów studiów także wykłady i ćwiczenia z zakresu katechezy specjalnej.

Z podobną troską wspólnota parafialna powinna podjąć, na miarę swych możliwości i w razie zaistniałej potrzeby, katechezę dla osób zepchniętych na margines życia, jak: emigranci, uciekinierzy, osoby bezdomne i bez stałego miejsca zamieszkania, chronicznie chorzy, osoby uzależnione, więźniowie itp., a także po bratersku wspierać katechetów, którzy takiej służbie poświęcają się."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 109

 

"Ważnym miejscem katechezy dzieci i młodzieży są zespoły liturgiczne chłopców i dziewcząt. Programy pracy z ministrantami i bielankami powinny uwzględniać nie tylko przygotowanie do pełnienia funkcji liturgicznych, ale również przygotowywać intelektualnie i duchowo do przeżywania i rozumienia obrzędów, w których zespoły liturgiczne pełnią służbę.

Program formacji lektorów powinien uwzględniać zagadnienia biblijne, liturgiczne, a także związane z prawidłowym wykonywaniem czytań i śpiewów w liturgii. Szczególną troską należy otoczyć formację duchową lektorów. Kurs lektorski winien trwać przynajmniej jeden rok i kończyć się promocją udzieloną przez biskupa lub upoważnionego kapłana, zgodnie ze zwyczajami diecezjalnymi. Zajęcia kursu lektorskiego winny odbywać się w ośrodkach na tyle bliskich, by kandydaci bez trudności mogli uczestniczyć w wykładach i spotkaniach formacyjnych. Zajęcia odbywane w trakcie roku szkolnego winny być jeszcze ponadto uzupełnione możliwością wyjazdu na wakacyjny obóz lektorski."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 110

 

"Ważny nurt katechezy parafialnej dzieci i młodzieży stanowią ruchy i stowarzyszenia katolickie, o których istnienie w parafii powinno się szczególnie zabiegać, otaczając je życzliwą opieką duszpasterską."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 111

 

"Opieką duszpasterską należy otoczyć także harcerzy. Wyznaczeni przez biskupa diecezjalnego duszpasterze harcerzy winni troszczyć się o to, aby na zjazdach i spotkaniach harcerskich, rajdach, biwakach, obozach, zimowiskach nigdy nie brakowało elementów religijnych. Przypominać też nieustannie trzeba o takich ideałach autentycznego harcerstwa, jak Bóg, honor, Ojczyzna, nauka, oraz praca nad kształtowaniem własnego charakteru.

Należy wykorzystywać zapisane w wewnętrznych regulaminach poszczególnych organizacji harcerskich możliwości mianowania kapelanów chorągwi i szczepów."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 112

 

"Wielkie znaczenie katechetyczne maja piesze pielgrzymki na Jasną Górę i do innych sanktuariów. Duszpasterze winni popierać i umożliwiać młodzieży udział w takich pielgrzymkach, oraz dobrze je od strony katechetycznej i liturgicznej zaprogramować.

Doniosłe znaczenie dla całej posługi katechetycznej dzieci i młodzieży mają wyjazdy wakacyjne. Parafia powinna nie tylko pomagać w ich organizacji, ale wspomagać je czynnie, także materialnie. Dlatego też, gdy zajdzie taka potrzeba, należy dotować wyjazdy dzieci z rodzin ubogich oraz umożliwiać kapłanom udział w obozach i koloniach. Należy przyjąć zasadę, że wyjazd na kolonię lub obóz jest pracą duszpasterską pierwszorzędnej wagi i dlatego, w miarę możności, nie powinno się tego czasu wliczać do urlopu kapłańskiego. Zasadę tę powinno się także stosować do kapelanów obozów harcerskich i przewodników grup pieszych pielgrzymek."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 113

 

"Kościół jest również posłany do głoszenia słowa Bożego w środowisku akademickim: studentom i pracownikom nauki. Posługa ta jest bardzo ważna ze względu na opiniotwórczą rolę inteligencji. Stąd należy dołożyć wszelkich możliwych starań, by posługa głoszenia słowa Bożego w ramach duszpasterstwa akademickiego docierała do jak najszerszego grona studiującej młodzieży."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 114

 

"Duszpasterstwo katechetyczne w parafii w sposób naturalny akcentuje wymiar liturgiczny katechezy, choć cała posługa głoszenia słowa Bożego ma za zadanie przygotować chrześcijan do owocnego udziału w liturgii. Charakter katechetyczny posiada także sama liturgia276. Powinni o tym związku między liturgią i katechezą pamiętać zarówno przygotowujący liturgię, jak i ci, którzy ją sprawują."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 115

 

"Szczególne i uprzywilejowane miejsce w liturgicznej posłudze słowa Bożego zajmuje homilia. Podtrzymuje ona drogę wiary, którą rozwija i pogłębia katecheza. Zachęca również chrześcijan, by codziennie podejmowali swoją duchową pielgrzymkę w prawdzie, dziękczynieniu i uwielbieniu.

Homilie powinny być wygłaszane podczas wszystkich Mszy św. z udziałem wiernych w niedziele i święta nakazane, w czasie sprawowania sakramentów świętych i odprawiania pogrzebu oraz przy innych okazjach, gdy zgromadzi się większa liczba wiernych. Krótkie wprowadzenia w liturgię lub krótkie homilie komentujące liturgię słowa są wskazane także w dni powszednie. II Synod Plenarny zaleca, by homilie były głoszone przynajmniej w dni powszednie Adwentu, Wielkiego Postu i Okresu Wielkanocnego.

Homilia, zwłaszcza niedzielna, stanowi ważne narzędzie katechezy dorosłych. Dlatego należy dołożyć starań, by miała charakter formacyjny, by cykl homiletyczny, podporządkowany układowi czytań niedzielnych, rozwijał w sposób systematyczny określone prawdy wiary."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 116

 

"Kazania głoszone z racji nabożeństw pasyjnych na Gorzkich Żalach i nabożeństw okresowych (w maju, czerwcu i październiku), a także kazania eucharystyczne w okresie Oktawy Bożego Ciała, powinny mieć charakter katechetyczny i odnosić się do problematyki zawartej w programie duszpasterskim danego roku kościelnego.

Szczególną okazją do głoszenia słowa Bożego są doroczne rekolekcje, które powinny być organizowane w każdej parafii w Adwencie i Wielkim Poście, oraz - co dziesięć lat – całotygodniowe misje. Stanowią one ważne narzędzie ewangelizacji i katechezy."

Dyrektorium katechetyczne Kościoła katolickiego w Polsce, nr 117

 

Cały tekst Dyrektorium katechetycznego Kościoła katolickiego w Polsce na stronie OPOKA.ORG.PL. Kliknij i czytaj.